خاطرات تبلیغی بین المللی اسلام | لبنان و امام موسی صدر

دست دادن همیشه برای ایرانی‌ها در خارج کشور مساله است، خصوصا اگر دولتی و ماموریتی باشند. در مراسم ختم مربوط به برادر یکی از بزرگان لبنان در حال عکاسی بودم. یک مسئول ایرانی از طرف سفیر ایران برای ادای احترام آمد.
رسم است برای احترام به شخصیتها، آنها را در صف خانواده مرحوم جای می‌دهند.
برخی خانم‌ها برای تسلیت به مردان خانواده داغدیده به قسمت مردانه می‌آمدند. دست دادن لبنانی‌های سکولار با زن‌ها عادی است.
دیپلمات ایرانی که تازه به بیروت آمده بود سرخ و سفید می‌شد و برای دست ندادن کمی به جلو خم شده و به مدل ژاپنی دستهایش را به هم می‌چسباند. 🙏 این راهکار وزارت خارجه ای ها برای دست ندادن است.
کافی بود بدون استرس و بسیار راحت، دستش را روی سینه بگذارد. در لبنان وقتی مردی نخواهد به زنان دست بدهد یا خانم #محجبه ای نخواهد با مردان دست بدهد، دست راستش را روی سینه می‌گذارد و همه می‌فهمند وی دست نمی‌دهد و اصراری نمی‌کنند.
شنیده ام این رسم از #امام_موسی_صدر به جای مانده، که وقتی زنان می خواستند با او دست بدهند، دستش را روی قلبش می‌گذاشت و می‌گفت ما با دست سلام نمی‌کنیم، با قلب سلام می‌کنیم.

🔹#پی_نوشت:
- باید نشست و مسائل غربی یک مسلمان را احصاء کرد. یک مسلمان در جامعه غیر مسلمان با چه مسائل، مشاکل، ابهامات و پیچیدگی های فرهنگی- مذهبی ای مواجه است؟

- باید نشست و برای مسائل غربی یک مسلمان پاسخ و راهکارهای عملیاتی ارائه نمود. راهکارهایی که هم محدودیت دینی مسلمان را درک کند و هم در مواجهه با مخاطب غیرمسلمان این محدودیت را فهم نماید.

- باید نشست و به این سؤال پاسخ داد که چه راهکارهایی برای زندگی در غرب، ارتباط با مخاطب غربی، مسلمان زیستن و ... وجود دارد؟! راهکارهایی که مسلمان را غربی نکند، بلکه سبک زندگی غربی را اسلامی نماید.